Bericht van Anne Schroën nav persconferentie
Beste boekverkopers,
En weer waren de uren in aanloop naar de persconferentie hemeltergend. Net als velen van jullie volgen ook wij nauwlettend alle berichten over de uitgelekte maatregelen. Jammer genoeg heeft minister-president Rutte (nog) niet gereageerd op onze brief van afgelopen donderdag. We weten en lezen dat het tumult ook in andere retailsectoren enorme vormen heeft aangenomen. Ik ga jullie via deze weg niet beloven dat we nu dé uitweg gaan bieden voor de boekhandel. We doen wat we kunnen, maar de onzekerheden zijn groot. Ik begrijp dat dat mogelijk tot frustratie en zelfs boosheid leidt.
Ook en zelfs in de Haagse politiek leeft men van dag tot dag en week tot week. Waar we kunnen, wenden we optimaal onze invloed aan. En dat boekverkopers (en in hun spoor de hele boekenbranche – schrijvers, vertalers, uitgevers) veel exposure krijgen in de media, dat moge duidelijk zijn. Haalt het iets uit? Haalt het uit waar we allen zo naar verlangen: de deuren open en boeken verkopen zoals voor corona? Nee, dat doet het niet. Velen in Nederland hebben datzelfde verlangen, en voor velen was vanavond een hard gelag.
En hoezeer ik jullie vertwijfeling begrijp, het is nu niet anders. We halen met onze sector vrijwel dagelijks landelijk nieuws, en de contacten met bewindspersonen en kamerleden zijn talrijk en intensief. Dat dat vandaag niet tot tastbare aanpassingen leidt, daaraan is deze crisis debet. De stress is enorm, en we weten achteraf ongetwijfeld uitstekend aan te wijzen wat de juiste besluiten geweest zouden zijn. Echter, vandaag en morgen weten we dat niet.
Daarom ga ik hier besluiten met de belofte dat we bij KBb voortgaan. En opnieuw nemen we, vanavond al, alle mogelijkheden door. En dat betekent ook dat we weer juridische afwegingen maken, en tegelijkertijd bezien hoe we onze lobby optimaal inzetten. Daarbij houden we steeds voor ogen: wat is het beste voor onze branche? De contacten tussen bestuur, ledenraad en bureau zijn intensief en laten grote betrokkenheid zien. Daarom ben ik er zeker van ben dat we met elkaar deze crisis het hoofd zullen bieden. Dat het pijn doet en blijft doen, is duidelijk. Laten we voor ogen houden dat we een prachtig vak hebben, en dat dat al vele honderden jaren bestaat. Juist in deze tijd is verhalen vertellen zo nodig. Het is allerminst eenvoudig goede moed te houden. Maar het is wel nodig dat jullie dat doen: voor alle medewerkers, klanten, vakgenoten.
Na een diepe zucht togen we weer aan het werk. We blijven klaarstaan voor jullie. Weet ons te vinden, daar doen we het bij KBb voor. Volhouden en voort.
Ik laat gauw weer horen.
Groeten, Anne
